Op een verjaardagsfeestje kom ik terecht in een clubje oude kennissen van Bobby. Ze kennen elkaar van de jaren tachtig van de linkse boekhandel De Rooie Rat. Sommigen zijn nu al in de zestig. Ze delen een verleden van woongroepen, demonstraties, boekenbeurzen, discussies en vage types. Dat verleden passeert gedurende de avond uitgebreid de revue.
Van oudsher heb ik wat weerstand tegen de linksen, ik vind sommigen naast hun idealisme een beetje verbeten eenkennig en niet altijd aardig naar andere - in hun ogen burgerlijke - mensen. Waarschijnlijk heb ik moeite met alle 'gelovigen', of ze nu geloven in een religie of een ideologie.
Doe heel erg mijn best de avond volgens het principe jouw vrienden zijn mijn vrienden door te glijden, maar het kost me deze avond echt moeite. Een wat bozige vrouw kleurt mijn beleving. Zij beweert dat er geen idealisme meer is onder jongeren. Daar reageer ik nogal fel op.
Waarom kan ik haar niet glimlachend observeren en het naast me neerleggen? Verder zijn er eigenlijk alleen maar aardige mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten