YouKali

Het is weer een groot, groot genoegen bij Zing & Beleef ditmaal Weill in het Concertgebouw. We hebben een nieuwe dirigent - niet Hans van Veldhuizen, die de Zing & Beleef-cursussen tot nu toe dirigeerde, maar een Duitse muzikant met de nogal onduitse naam Chirstoph Mac-Carty. Hij komt uit de jazz.

Hij moet wel een beetje aan de entourage van het Concertgebouw en dit publiek. De meeste deelne(e)m(st)ers zijn boven de zestig, hebben bijzonder veel Culturele Bagage, en steken die vooral niet onder stoelen of banken. Maar in het zingen zijn ze/we tamelijk onzeker en miemelig. 

Na een prachtig beweeglijk inzingen doen we eerst een stukje Mackie Messer en daarna een stuk uit de tango YouKali. Die schreef Weill in Parijs, toen hij Duitsland had moeten verlaten. Gaat over een droomeiland. Prachtig. Maar moeilijk!

C'est presque au bout du monde
Ma barque vagabonde
Errante au gré de l'onde
M'y conduisit un jour
L'île est toute petite
Mais la fée qui l'habite
Gentiment nous invite
A en faire le tour

Youkali
C'est le pays de nos désirs
Youkali
C'est le bonheur, c'est le plaisir
Youkali
C'est la terre où l'on quitte tous les soucis
C'est, dans notre nuit, comme une éclaircie
L'étoile qu'on suit
C'est Youkali

Grappig moment. We moeten van de dirigent de Franse tekst eerst van hem eerst moeten droog-oefenen, zéggen, maar zijn uitspraak is bij een heel aantal woorden fout. Minsten de helft van de 80 hoogculturele dames in de zaal verbetert hem, voortdurend. Lijkt me iets om nog wekenlang de hele nacht van te dromen.

Morgen krijgen we van de projectleidster allemaal linkjes toegestuurd. Daar kan ik niet op wachten, ik zoek nu alvast wat.