El Inka

Omdat het zo koud is gaan we een dagtour met de auto doen. Een zilveren Renault Clio, niet gek. De andere Nederlander hier, die graag educatief en veel converseert, heeft me bij het ontbijt omstandig uitgelegd dat La Gomera drie klimaatzones heeft. In het zuiden, achter die hoge bergen, is het doorgaans warmer. En bóven, in het Parc Nacional, is het in de wolken meestal niet meer dan tien graden.

Laten we naar San Sebastián gaan, stel ik voor, dan ga ik verjaardagscadeautjes voor mezelf kopen. San Sebastián is heel kleurig. Ik heb er toen we met de pont aankwamen uit een ooghoek een hippie-winkeltje gezien, El Inka, ent ik ben een hippie in het diepst van mijn gedachten.

Bij El Inka werkt een Vlaamse vrouw en we worden meteen vriendinnen. Zij begrijpt mij helemaal en kom met twee gewaadachtige broeken en een witte doorkijkbloeze weer buiten.

Wat vínd je, vraag ik Bobby. Ja, zegt hij bedachtzaam. Hij heeft vooral jeugdherinneringen aan zijn Tante Els, vertelt hij, die ook altijd uren in modewinkels in verdween. Dat is geen kritiek, want Tante Els was zijn Lievelingstante.

Ik weet niet wanneer ik de kleren aan zal doen, want ik heb geen een hippie-vriendin. En ze horen bij uitbundig mooi weer, wat het ook nooit is.

Dan eten we ons wandellunchpakket in het park.