Geheugensteun

Mijn vorige tocht naar Brussel jaren zónder TomTom heeft er wel ingehakt. Ik reed met een kaart op schoot naar Cook & Book in de voorstad Woluwe. 

Ik snapte er niets van. Antwerpen, Mechelen. Machelen, Zaventem, Woluwe... Ben ik op de goede weg? Een wirwar van snelwegen en op- en afritten. Nergens stond Brussel op de borden. Ik herinner me weer haarscherp de adrenaline die door mijn lijf gierde. Ik was het totaal vergeten, maar die rit moet de reden geweest zijn dat ik woensdag per se een TomTom moest. Als je voor het gemak even alle ongemakken bij de aankoop vergeet, dan is het ding in een woord een zégen. Ik kan niet anders zeggen. Naar de stad toe, de stad in, en ook weer de stad uit. Die zelfverzekerde stem van. Máxima en de immer correcte kaarten gidsen je foutloos naar je doel toe. Ik ben om.

Herinner me nu ook weer de terugweg van toen. Ik geloof dat ik zo'n vijf uur gedaan heb over Brussel Antwerpen. Iris, een van de congresgangers, komt uit Gent en waarschuwt me: vrijdagmiddag is Brussel-Antwerpen-Gent een hel. Ik vertrek dus maar om 13 uur. Ben om 17 uur in Utrecht. Het is goed. Máxima's stem / gezelschap sleurt me erdoorheen.