Song Contest

Ik kijk bijna nooit Songfestival, maar Leen belt of we komen. Net zo'n hysterische avond als driekwart jaar geleden met het WK, zegt ze, en daar horen jullie bij! Ja eh..., reageer ik, eh... even overleggen...' Tot mijn verbazing zegt Bobby van harte Já! Hij heeft helemaal nog nooit een Songfestival gezien. Maar zo in een kamer met meer en iedereen die erdoorheen commentaar levert, dat spreekt hem wel aan.

Het is dan ook weer geweldig. Het gezelschap is hetzelfde als toen met het voetbal: Leen, Ekfa, moeder Dini, Gerda, Bobby en ik. We krijgen allemaal een leeg blaadje in de handen gedrukt en moeten rapportcijfers geven. Leen, Ekfa en ik kijken bovendien op Twitter mee en lezen daar steeds geestigheden uit voor. Het geeft wel een extra dimensie aan de avond, maar mensen die níet aan Twitter doen vinden dat wat minder. Het is ook een beetje armoedig om andermans grapjes voor te lezen in plaats van ze zelf te bedenken. Leen valt halverwege de avond in slaap.

Ik twitter alleen mijn topvijf. Anouk op 1, zij is echt de beste, maar Griekenland zit er ook bij, en Azerbeidzjan, en Malta.

Nederland:


Griekenland:


 Azerbeidzjan:


Malta: