't Is weer snijdend koud bij de avondwandeling. Ik ben hier voor mijn gevoel zo'n twee weken niet geweest en wat is het veranderd! Alles bloeit en geurt als een gek. Met mijn matige herbarium-kennis herken ik de fluitenkruid, dovenetel, boterbloem, paardenbloem en de bladeren van de berenklauw. Ik ga onmiddellijk een gidsje met Bermbloemen-in-Holland-en-Utrecht scoren. En dan was ik wegens de kou bijna binnen gebleven!
Het water van het kanaal licht vrijwel rimpelloos op. Af en toe vaart er een Rijnaak langs met namen als Reguliersgracht en Discovery. In zo'n sfeer schreef Martinus Nijhoff de zin 'Ik ging naar Bommel om de brug te zien' waarmee hij wereldberoemd werd. Niet om beroemd te worden, maar om de sfeer te raken... Viel mij ook maar zo'n zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten