Van A naar B

Zo ver (als op de foto, rustig tuffend van A naar B) ben ik dus nog niet. Stiekem dacht ik dat ik overdreven bezig was met mijn hele TomTomdag, maar verdomd! Ik heb werkelijk de hele dag nodig. Ik zou u er echt niet mee vermoeien, als niet Ann zei dat het juist fijn is dat ik over deze dingen blog. Dat het niet aan mij ligt maar dat we er allemaal last van hebben. Hoogopgeleid en slim als we zijn tobben we allemaal met die apparaten en systemen.

Vooruit dan maar. Er zit géén gebruiksaanwijzing in de doos, alleen een folder met wat nummers, iconen en pijlen. 

Nadat ik - inderdaad buiten - het GPS-signaal gevonden kan ik naar binnen om de TomTom aan te sluiten op de  computer. Omdat ik slechts twee usb-ingangen op mijn laptop heb gebruik ik een usb-hub. Daar steek ik de usb-stekker in. Er gebeurt niets. Twee uur later lees ik op de iPad in de - na uren - gedownloade 104 pagina's tellende gebruiksaanwijzing dat je een TomTom niet op een hub mag/moet/kan aansluiten, maar alleen direct aan de computer. Waarom en waartoe staat er natuurlijk niet bij.

Enfin. Ik log in met mijn oude account van jaren her. Er staan in dat account een paar programma's aangevinkt en die gaat hij ongevraagd automatisch downloaden. Daar doet-ie drie uur (drie uur!) over. Nergens is te zien of het nieuwe actuele of jaren oude programma's zijn die hij up- en  downloadt. Wat mij achterdochtig maakt is dat hij de stem 'Het prinsesje' downloadt, die ik indertijd kocht. Dat was de stem van Máxima. Wel leuk trouwens. Anyhow, ik voel mij helemaal gevangen deze vrije dag.

Tenslotte ga ik proefrijden naar de Intratuin.  Met en zonder stemmetjes. Kijken of die het doet en hoe ik dat directieve gebaas van die TomTom-stem vind. Of ik het kan lezen. Of ik het al rijdens kan bedienen. Of mij nog ergens aan erger wat ik wellicht anders kan instellen.  En zo kom ik weer thuis met een hele kruidentuin: lavendel, oregano, bonenkruid en margrietjes.