Ouzerie

Marg komt naar Utrecht en we gaan de rondwandeling langs de singels doen. In Utrecht is het Roze Zaterdag en die willen we ten allen tijde vermijden. Natuurlijk is er geen ontkomen aan en raken we verzeild op een terras met luid André Hazes-liedje smartlappen zingende dikke potten. Wel een beetje raar, zeg ik, dat ik er niet meer bij hoor. Ik hoor er ook niet bij, zegt Marg. We kennen elkaar al bijna veertig jaar en we zijn nog nooit op een Roze Zaterdag geweest. 

De dikke zingende potten kijken steeds onderzoekend naar ons, wat niet gek is. Want wij zijn best leuk. Willen we híer eten, stel ik nog toeschietelijk voor, maar we willen hier niet eten. 

We eten wel in De Ouzerie, een modern Grieks restaurant met ook een Spaanse touch en kaart. Ik ben er al tientallen malen langs gelopen, maar nog nooit binnen geweest. De inrichting met veel natuursteen doet met denken aan de Griek te Maassluis waar Bobby en ik laatst met Schoonmama hebben gegeten. Vraag ik aan de eigenares: 'Wie heeft dit restaurant ingericht?' 'Mijn zwager', antwoordt ze. 'Kan het zijn dat hij ook de Griek in Maassluis heeft ingericht?' 'In Griekenland zien nu álle restaurants er zo uit,' zegt ze. 'Maar ik zal het hem vragen.'

Een echte aanrader.