Pippi en Tommy

Alsof een weekend niet is om tot Rust te komen doen we een zondagmiddagje fietsen door Utrecht. De wijken Zuilen, Lombok, Hoograven. Hele stukken Utrecht blijkt Bobby ook niet te kennen. De beste methode om een beetje een idee te krijgen bij de plaatjes op Funda is fietsen. Als er bij een gevonden adres een water is - een vijver, een rivier of een kanaal is en een strook gras - ben ik meteen enthousiaster. Liefst wil ik aan een park, maar die zijn niet zo dik gezaaid in Utrecht.

Ik ben eerlijk gezegd een beetje onwelwillend, maar als we dan toch gaan fietsen heb ik wel weer één nieuw Pippi Langkous-huis in de aanbieding, nota bene aan de Vecht. Je moet wel door wat minpuntjes heenkijken en zeker weten of je de studenten die nu het huis bewonen en hun meuk er niet bij krijgt en alles moet uit die veel te wild uitgegroeide tuin, maar dan is het wel leuk.

De zoekterm Pippi Langkous-huis werkt wel op de verbeelding. Dan ben ik zeker Tommy, zegt Bobby, die almaar roept: O! Pippi! Maar dat klopt niet, het was vooral Annika die zo aanstellerig O! Pippi! Kon roepen.