De balkonrand is enorm opgefleurd sinds ik vorige zaterdag wat treetjes (treedjes?) gerania bij de Praxis had gehaald. En in een uurtje in de toen moordende hitte heb de dode violen verwijderd en vervangen door deze. Nu is het een veel en veel groter genoegen 's morgens de gordijnen open te trekken. Uitzicht op verse roze bloemetjes. Vier van die lange bakken heb ik (de vijfde is kapot gevallen) en wat aarden potten. Wat zijn gerania eigenlijk mooi! Net als orchideeën. Wat een práchtige wildernis aan orchideeën, prees gisteren mijn bezoek mijn vensterbank. Ook roze trouwens. Ik lijk wel een meisje. Tuttigheid troef, vond ik die planten als opstandige tiener, student, jong volwassene. Wat de tijd al niet met je doet.
(Etymologie: het woord tree is een verbastering van tray. Een treetje bier. Verpakkingsmateriaal met vakjes.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten