Jurpjes

Als het werk gedaan is (drie weken vrij!) ga ik naar de Albert Cuyp voor een jurk. Toen ik laatst op kraamvisite was bij Frances, Groom en Mirea - die op de Albert Cuyp wonen - dacht ik nog: wat een leuke kleren op de Albert Cuyp! Ik heb het idee dat ik in het warme Macedonië om een jurk zal staan te smachten. 

Eerst word ik vanuit een kraam een winkel ingelokt bij een Hindostaan. Ik heb geen verweer en pas enige maxi-jurken aan, maar wat de verkoopster ook moge complimenteren, ik zie het toch zelf: ik lijk een Griekse matrone. In het pashokje naast mij is een beeldschoon meisje met een perfect lichaam jurkjes met gouden pailletten aan het passen. We delen de spiegel. Wauw, zeg ik uit de grond van mijn hart, Wauw! Dat doet haar goed.

Dan kom ik bij Fame Boetiek, waar ze kleurige kleren hebben voor de 'rijpere vrouw'. Die vind ik ineens wel leuk. De verkoopster kijkt mij keurend aan en zegt: voor deze winkel kunt u alleen in de kleinste maat. Dat is goed, zeg ik.

En zo pas ik zeven jurken. Vier ervan vind ik echt leuk. Behalve dan dat ze allemaal net boven de knie vallen, daar moet ik even aan wennen. Maar het staat me wel. In deze winkel pas ik met naast mij een echt rijpe vrouw. De jurken die zij uitzoekt staan haar allemaal helemaal niet. Vergeleken met haar ben ik de elegance zelve. Ik koop er vier. Zij koopt er geen.