zondag 13 oktober 2013

Pelgrimage

Ik houd erg van oude religieuze muziek, maar na zoveel psalmen heb je het op een gegeven moment wel even gehad. Via Spotify heb ik Nocturnes van Chopin gedownload. Dat is nog eens perfecte muziek in de late avond en vroege nacht alleen in je celletje. Hoe lang is het al niet geleden dat ik die muziek draaide! Ik associeer deze muziek op de een of andere manier met hoogculturele families, 'betere' families dan de onze, met een beter huis, mooiere meubels, betere  boeken, betere muziek, echte kunst. De eerste jaren dat ik het huis uit was kreeg ik vriendinnen van in mijn ogen betere komaf. Ik hoopte hun niveau ooit ook te bereiken, maar vreesde met grote vreze dat ik daar te gewoon voor was. Chopin hoorde ook bij dat niveau.

Twee weken geleden kocht ik het boek 'Autobiografisch schrijven' van Willemijn Soer', over hoe je uit je eigen in je geest vastgekoekte levensverhaal kunt stappen door je andere dingen te gaan herinneren. Zij komt uit de antroposofische hoek. Bij het Ita Wegman-huis, het antroposofisch centrum aan de Weteringschans, kun je er cursussen in volgen. Er is als ik deze schrijfster mag geloven ook een Vakgroep Autobiografisch Schrijven. Je leeft je eigen levensverhaal, schrijft ze, je reageert op het leven volgens de mantra's van het levensverhaal dat je zelf ooit gecomponeerd hebt. Als je dat verhaal echter verbreedt met meer thema's en kleurt met meer details dan ben je ook in staat tot een wijdere ervaring en perspectief. Ze heeft geen echte methode, behalve dan dat je met de hand associatief gaat schrijven, volgens de methode The Artist Way van Julia Cameron. Dat heb ik een tijdje gedaan. Elke ochtend een half uur de woorden uit je pen laten vloeien. Je geeft de verhaaltjes een titel, een datum en een thema, dan kun je er later mee gaan husselen. De muziekkeuzes des levens zou voor mij een verhaallijn kunnen zijn. Chopin. Eigenlijk pas ik deze methode al jaren toe ik mijn blog.

In de kloosterboekhandel te Egmond ligt een vergelijkbaar boek 'Innerlijk pelgrimeren' van Christine de Vries. Bobby zegt dat dat het boek was in de winkel waarvan hij dacht dat het iets voor mij zou kunnen zijn en dat hij het bijna voor me gekocht had, maar toch niet omdat je er met dergelijke boeken ook precies naast kan zitten. Het was mij ook opgevallen. Ik had het niet gekocht omdat ik dat boek van Soeren net aangeschaft heb. Deze Christine geeft ook cursussen, online, maar onder meer ook in dit klooster. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten