Deze week hoor ik van twee vrouwen die halverwege de vijftig zijn die eierstokkkanker hadden/hebbben. Vrouwen die midden in het leven staan. Gretige vrouwen, gulzig, zo worden ze gekenschetst. Vrouwen als ikzelf.
Vandaag ben ik bij een afscheidsdienst van een van hen, in de Noorderkerk. Familie, exen, vriendinnen, collega's. Honderden mensen zijn er.
De vrouw die vandaag herdacht werd is net als ik van gereformeerde komaf, een grote literatuur- en muziekliefhebber. En een kop vol rode krullen. En een trouwe eloquente vriendinnenschaar. Het komt heel dichtbij.
Ze heeft zelf nog de muziek voor de hele afscheidsdienst uitgekozen: klassiek., pop, Frans.... Met zijn alleen zingen we 'Blackbird' van The Beatles. En ze besluit de afscheidsdienst met 'Always look on the bright side of life'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten