Het fotograferen tijdens de dagelijkse wandeling krijgt steeds meer functie. De schoonheid te zien. En laten zien. Want die is overal. Je moet 'm wel willen zien, kunnen zien. Dus: schoonheid zien èn in beeld weten te vangen. Dat is een kunstje. Het lijnenspel, het licht, de compositie. Ook in de stad.
Deze Weerdsingel W.Z. is een vijftien jaar geleden weer uitgegraven, toen Utrecht spijt kreeg dat het al zijn grachten gedempt had. Er is een ecologisch zône-tje omheen gemaakt, wat het net de moeite waard maakt om een ommetje te lopen. De Weerdsingel loopt nu nog dood, het is een doodlopende zijarm, haast een vijver, maar ik neem aan dat-ie gaat aansluiten op de ooit weer uitgegraven Catherijnesingel, als we de voleinding van dat project nog mogen meemaken. Het lijkt de Noord Zuid lijn wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten