Zelfreflectie

Dagje Stedelijk Museum. Ik ga natuurlijk voor de tentoonstelling over Kazimir Malevich en de Rusische avant-garde, 500 werken, imposant, maar heb het meest plezier bij de tentoonstelling 'Au Bonheur des Dames' van Paulina Olowska. Een artifarti lachspiegel in een museum is toch net weer anders dan op de kermis.

Paulina Olowska is van Gdansk 1976. Ze groeide op in het communistische Polen en maakte als puber een tijd van grote politieke, economische en culturele veranderingen door. Haar kunstopleiding volgde ze in Chicago en in Amsterdam.

De titel 'Au Bonheur des Dames' verwijst naar de roman van Émile Zola over de opkomst van de eerste luxe warenhuizen in Parijs in de negentiende eeuw. De tentoonstelling staat voor de ‘verschillende aspecten van de vrouwelijke consument. Volgens Olowska waren/zijn vrouwen niet alleen doelwit maar ook medeplichtig aan de consumptiecultuur. Er hangen ook een paar schilderijen van jonge vrouwen in breisels uit de jaren zeventig en tachtig, toen er in Polen nog geen westerse producten gekocht konden worden en breipatronen die die nabootsten enorm in waren.Ik neem aan dat ze ons uitnodigt een beetje aan zelfreflectie te doen en dat deze lachspiegel dat benadrukt.   Spiegel im Spiegel.