Goede voornemens

De goede voornemens lukken tot nu toe goed. Het afslankregime sinds vorig jaar 2 januari heeft opgeleverd dat ik 8 kilo afviel, maar door mijn eeuwig zondige natuur kwam ik aan het eind toch weer drie kilo aan. Dat was niet de bedoeling, natuurlijk, voor je het weet is al het afslaan van lekkere hapjes voor niets geweest. 

Dit jaar gaat maar eens de alcohol eruit, om te bginnen deze maand.  Van de diëtiste mag ik wel één glaasje per dag, of zeven glaasjes per week, maar één glaasje vind ik moeilijk. Dat wordt er al gauw twee of drie. Voor het eten, bij het eten, voor het slapen gaan... 

Nu heb ik alweer twee alcoholloze weken achter de rug. Enige nieuwjaarsborrels ook. Het gaat me niet slecht af. Ik heb alles weerstaan. Cola Light wordt het of water. Heel af en toe een sapje, maar dat zijn gelijk weer acht suikerklontjes. Wel mis ik in het weekend de gezellige momenten. Wil je een aperatiefje? Doe maar een kopje thee. Nee, dat is het niet. Dus het alcolholvrije biertje is al gevonden. Nu heb ik surfend op internet veel informatie gevonden over Spaanse en Duitse wijnhuizen die smakelijke alholvrije wijnen produceren. Ze maken echte wijnen en onttrekken daar op het laatst de alcohol aan. Die kun je op internet bestellen.

Eerst probeer ik een fles alcoholloze witte chardonnay bij AH. Van AH. Dat is echt vies. Dun. Zoet. Nee. Bah.

Nu heb ik drie flessen gehaald bij de Gall & Gall. Wit, rood en rosé. Ze hebben een aanbieding op de toonbank staan, maar de verkoper zegt desgevraagd dat ik beter deze van Torres kan nemen. Deze valt me inderdaad niet tegen. Ik heb mijn gezelige wijnmomentje,  en na een glaasje hoef je echt geen derde.