Klankschalenconcert

Tijdens een der dagelijkse wandelingen langs de Utrechtse singels loop ik op de Van Asch van Wijckskade langs een A4-tje op het raam van een yogastudio. Het kondigt een klankschalenconcert op 12 januari aan. Vele vele jaren her heb ik eens een klankschalenconcert mede mogen maken in Centrum De Roos in Amsterdam. Dat kostte toen 30 euro, dat vond ik best prijzig voor wat de heren boden. We moesten op een matje liggen met de ogen dicht en dan spookten de heren wat om je heen met dingen. Wat, dat wist  je niet, want je had je ogen dicht. Ik was vooral bezig met stiekum gluren.

Deze mensen beloven diepe diepe ontspanning en groot lichamelijk en geestelijk welbevinden. Wie kan daar wat op tegen hebben.

Het 'concert' vindt plaats in een schitterend luxe hoge lichte zaal met uitzicht op wuivend bamboe op een plaatsje. Yoga voor de welgestelden. Groter contrast met de roman De Vlucht die ik aan het lezen ben kun je je niet voorstellen. Er is een stuk of tien  spirituele dames van zekere leeftijd op afgekomen: beroepsjeuzelaars. De dames die het concert geven blijken een op een opleiding hiertoe te zitten en er is ook een lerares die hen observeert en aantekeningen maakt.

Al deze observaties ga ik uitschakelen. Ik ga mij overgeven aan het concert. Nog steeds wel even nieuwsgierig als tien jaar geleden slaag ik er ditmaal  in slechts drie keer te gluren. Wie van de dames doet wat waar? Als je je eraan overgeeft kom je inderdaad in een diepe diepe ontspanning. Die kan ik aanbevelen.

Eigenlijk moet je als het klaar is gelijk weglopen. Want na afloop krijgen we een kopje kruidenthee met chocoladekoekje en willen ze graag feedback. Dat is het moment dat het jeuzelen vol los gaat en er te veel materiaal langs komt voor satire.