Wij en de afwas

Vinnie vindt het wel een verhaallijn waard: wij en de afwas. Bij ons op het werk wordt er elk jaar bezuinigd. Als er iemand vertrekt wordt die vaak niet vervangen en worden haar/zijn taken over meerdere personen verdeeld. 

Zo is een half jaar geleden de office manager vertrokken, de secretaresse met oneindig veel ondersteunende en huishoudelijke taken. Wij als teampje kregen de keuken als taak, waaronder de afwas.  Zo ben ik verantwoordelijk voor het afwasmiddel en de zeep voor de afwasmachine. RoRo7 voor schone handdoeken. Als redactie zorgen wij er samen voor dat 's avonds de kopjes en borden van alle collegae in de afwasmachine staan en dat die aangaat. En voor het uitruimen 's morgens. Omdat ik vroeger begin (en ophoud) dan de rest doe ik 's morgen de afwasmachine uitruimen. na een eerste verzet (ben ik daarvoor hoofdredacteur geworden?) beschouw ik dit maar als mijn ochtendgymnastiek.

Het klinkt eenvoudig.

Maar niet iedereen heeft dezelfde opvattingen over opruimen. En ook niet over soorten zeep. Of over wanneer je de machine wel of niet aanzet. RoRo7 is van het milieubewustzijn. Zij is daar heel streng in, een beetje eng. Zij vindt dat de machine niet aan mag als die niet helemaal vol is. Ik vind dat we elke nieuwe dag met schone kopjes en bordjes mogen beginnen. Dus kom ik regelmatig  's morgens bij het ochtendkrieken aan, tref ik een vuile afwasmachine in plaats van een schone. Dan zet ik 'm alsnog aan. Tijdens mijns vakantie kon RoRo7 het nieuwe pak afwasblokjes niet vinden en heeft zij milieuvriendelijke zeepblokjes gekocht. Die zitten in plastic dat niet oplost. Die blokjes moet je dus voor gebruik uit het plastic peuteren, anders doen ze niets. Dus ik kom 's morgens aan, is de afwas wel gedaan, maar zonder zeep. Thee-aanslag niet weg. Vinnie geeft toe dat hij daar ook pas vorige week achter is gekomen. Wij en de afwas, het is inderdaad een dagelijks thema.