We gaan wandelen in het hoge Noorden, bij de Caldera de Taburiente. Beginnen bij Mirador de los Andenes en dan naar Roque de los Muchachos. Het ligt allemaal op 2400 meter en Henk van Stapwaarschuwt voor zowel hoogteziekte als hoogtevrees. Het landschap is adembenemend. Ruige vulkaankraters. Smalle paadjes soms langs hele steile wanden.
Daar ik sinds een paar jaar hoogtevrees heb ontwikkeld is het aftasten wanneer de grens bereikt is. Die grens is onmiskenbaar en gaat gepaard met duizelen en zweethanden, en ik loop dan gewoon niet meer verder. Argumenten helpen niet. Dus na een uur moeten we terug.
Maar het is práchtig. En bij de Roque de los Muchachos is een wandelpad voor bussen toeristen, die paden zijn minstens een halve neter breed, dus dat durf ik dan maar wel.
Daar ik sinds een paar jaar hoogtevrees heb ontwikkeld is het aftasten wanneer de grens bereikt is. Die grens is onmiskenbaar en gaat gepaard met duizelen en zweethanden, en ik loop dan gewoon niet meer verder. Argumenten helpen niet. Dus na een uur moeten we terug.
Maar het is práchtig. En bij de Roque de los Muchachos is een wandelpad voor bussen toeristen, die paden zijn minstens een halve neter breed, dus dat durf ik dan maar wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten