Tandeloze tijd

Behalve het hartverscheurende relaas over de dood van zijn zoon Tonio heb ik nooit iets van A.F.Th. Van der Heijden gelezen, hoewel hij een veelgeroemd schrijver is. Ach, men kan ook niet alles van alle veelgeroemde schrijvers lezen. De bewonderende relazen over zijn bijzondere werkwijze met een zolder vol gestapelde documentatie irriteerden me altijd een beetje. Hoe hij dit De helleveeg heeft kunnen maken in die tijd van rouw: ik heb er over gelezen, het is mij alleen niet bijgebleven. 

Hoe dan ook: dit De helleveeg is ongemeen scherp en geestig. Het is het levensverhaal over een intens gemene tante Tiny, zusje van de moeder van hoofdpersoon Egbert, een vrouw met smetvrees en een ongemeen scherpe tong. Brabants familiedrama. Enorm lang en breed uitgemeten. Duistere verhoudingen, geheimen, wreedheden, broeierigheden, verkleefdheid aan elkaar, onverkwikkelijke toestanden op familiefeesten. En het speelt levenslang door, tot het einde van het leven van de moeder en de tante. 

Doet me een beetje denken aan Kessels the novel van PF Thomese. Voor krankzinnige familieverhalen moet je geloof ik echt in Brabant zijn. Ik heb dit bij me omdat ik het blijkbaar vorig jaar voor de vakantie naar Macedonië gedownload heb en ik nu vertier zoek in een vakantiehuisje met te weinig licht om een papieren boek bij te lezen. 

Er staan nog veel meer romans op mijn iPad. Dat belooft wat!