Het was nieuws afgelopen week dat de schrijver-dichter Jan Arends heruitgegeven gaat worden door een andere uitgever dan zijn oude uitgever De Bezige Bij. Nu door Lebowski, die ook Stoner van John Williams uitgeeft. Vooral VPRO-radio vloog erop in.
De naam Jan Arends roept veel bij mij op, uit mijn studietijd denk ik, maar eigenlijk herinner ik me er niet zo veel meer van. Psychiatrie - en antipsychiatrie - waren toen grote maatschappelijke onderwerpen. Misstanden werden aan de kaak gesteld, inrichtingen moesten open. Ik las er gebiologeerd over. Maarten Biesheuvel was ook een auteur uit dat spectrum.
Maar Jan Arends staat niet in mijn boekenkast. Ik download Keefman eerst maar eens als e-boek. Er staat twee keer Keefman in de e-boek-catalogus, een van € 7,99 en een van € 2,99. Er staat niet bij wat het verschil is. Ik koop de goedkoopste en blijk dan slechts één verhaal gekocht te hebben in plaats van de hele verhalenbundel. Dat is me al vaker overkomen, er staat bij de goedkope titels nooit bij dat het slechts één verhaal is, kopersbedrog vind ik dat. Maar dit terzijde.
Indrukwekkend relaas, dat wel. Een lange monoloog zonder ademtocht van een man die tegen zijn psychiater praat en hem - en de hele wereld - verwijten maakt. Eerst wil je hem nog wel geloven, maar omdat het maar doorgaat en er steeds maar geen andere kant van het verhaal komt, neem je gaandeweg steeds meer afstand van de verteller en zijn verhaal. De geestelijke nood, die razende geest, alles wat mis gaat, het onvermogen het tij te keren, dat komt heel wel wel over. Benauwend.
Hij werd uitgegeven. De dag dat zijn dichtbundel Lunchpauzegedichten zou verschijnen, we spreken over 1974, pleegde hij zelfmoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten