Morgen komt de projectleider van de woningbouwvereniging hier bij mij in Amsterdam met de contracten en gaan we tekenen. Dat leek me nou wel gepast. Laat die Utrechters maar een beetje extra moeite doen. Hij neemt vast champagne mee. Moet ik nog koekjes kopen?
's Morgens gaan we voor de grond tekenen en 's middags - te Apeldoorn - dat dan weer wel - voor de bouwplannen.
Het valt voorwaar allemaal niet mede voor een werkende vrouw alleen. Kom je met hoofdpijn thuis, moet je koken en afwassen en dan nog honderden blaadjes contract uitprinten en lezen. Ik zwelg van zelfmedelijden. En ik zou blij moeten zijn.
Op het werk zeuren ze almaar over een witte jurk. Nee, zeg ik steeds. Neehee. Néé!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten