woensdag 4 juni 2014

Crying

Het regent als een gek. Geen wandeling vanavond, maar een avondje sentimental journey door de muziek. Ik luister van alles, kom op de een of andere manier ik denk via Roy Orbison op The Drifters, en eindig bij KD Lang. Och! Wat ben ik gek van haar muziek geweest.

Heb haar een keer zien en horen optreden in de Stopera, 1993 was dat, en daar waren zoveel lesbische vrouwen dat ik onmiddellijk weer weg wilde. Voelde me een ontzettend voorspelbaar cliché dat ik zo van KD hield.

Maar de muziek snikt nog altijd mooi. Zo groot, beetje pathetisch, geen enkele terughoudendheid bij het grote gevoel. Het concert viel trouwens tamelijk tegen. KD droeg een Jezus-gewaad.

Leuk om ze op het filmpje live bezig te zien. Zingen is ook gewoon werk.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten