Campingleven

Ik twijfel of ik de details van het campingleven nog wel of niet onderwerp van mijn blog zal laten zijn. Ik heb ze nu drie dagen lang achterwege gelaten (en zelfs verwijderd, omdat het uit de hand dreigde te lopen, maar nu denk ik weer dat het campingleven léuker is dan de verslagen van de uitjes. Laat ik benadrukken; ook al schrijf ik er niet over: het is er allemáál: het weer, het eten, het slapen, de uitzichten, de wegen, de plannen, de mede-kampeerders. de boeken, het parkeren, de leeslampjes, de winkels, de restaurants, de WiFi. 

De mooiste momenten vind ik de ochtenden en de avond op de camping. We koken en eten wat, groeten de buren, wuiven naar de peutertjes, lokken de honden, leven mee met huilbaby's, wachten op onze beurt bij de ene douche, wassen af, laden op... 

De manier waarop Engelse meisjes 'Daddy' zeggen! Hoe lang jongeren onder de douche blijven staan, ook al staat er een rij op hen te wachten. De dreigende luchten uit het noorden. En dan weer de brandende zo'n. Onbegrijpelijk heldere sterrenhemel. Koud. De felle korte regenbuien, de plasjes water in de tent. De mijnwerkersleeslampjes op het voorhoofd.

Dat is vakantie. Dit leidt allemaal af van de dagelijkse werkelijkheid in Amsterdam en Utrecht, die evenwel af en toe opduikt in bizarre dromen.