Ochtendstond

De morgenstond heeft goud in de mond. Het is lekker kil ochtendnevelig. De ramen van de bolide zijn beslagen als ware het al herfst. Even met de ruitenwisser erlangs: het herfstritueel. Dan klauter ik  via het rechterportier naar binnen, raak er al een beetje geroutineerd in. 

Auto start niet. Geen enkel geluidje. Niks, niente. 'Hoe lang staat uw auto daar?' vraagt de Wegenwacht. 'Sinds gisteravond'. 'Brandt er nog binnenverlichting?' 'Nee.' 'Wat raar!' zegt hij. Dat geeft de burger moed. Is het de dynamo?

Wachten op de Wegenwacht. Inenen wordt het me zwaar te moede. Want behalve dat kapotte linkerportier heb ik ook een startprobleem. Soms is het er wel en soms is het er niet. Het heeft waarschijnlijk met een afstelling te maken. De garage zegt de oorzaak niet te kunnen vinden en het probleem niet op te kunnen lossen. Het komt erop neer dat de motor soms afslaat als je remt. Vooral als de dag net begonnen is. Dan moet je steeds weer opnieuw starten. Maar met een lege accu gaat dat niet. Dan moet je een uur rijden om de accu weer op te laden.

Wordt het tijd voor een nieuwe bolide? Wil ik niet!