zondag 12 oktober 2014

Vrouwengalerij

Bobby wil al heel lang naar de Portugese Synagoge en waarom dan niet nu zolang ik nog in Amsterdam woon? Ik weet altijd wel een reden waarom niet. De traditionele man-vrouw-verdeling in de joodse religie (het centrale gebeuren der mannen in de rijk gedecoreerde ruimten beneden en de schamel aan vrouwen toebedeelde galerijen boven, achter een hek of een gordijn) stoort mij altijd zo dat het me moeite kost om me überhaupt te interesseren. Ook die 'onreinheid' van vrouwen die ongesteld zijn en de week daarna. Daarna moeten ze maandelijks in de mikwa, in een ritueel bad, waarna hun man weer met hen mag. Twee weken op, twee weken af. Maar ik realiseer me dat ik er niet veel van weet.

Het is een prachtig gebouw, majestueus hoog, hét bewijs van de godsdienstvrijheid in Amsterdam. Toentertijd. De joden die uit Zuid Europa naar het noorden vluchtten noemden zich Portugese joden omdat Holland in oorlog was met Spanje. Veel Portugese joden hebben dubbele namen, niet omdat ze allemaal van adel zijn, maar ze dragen de naam van zowel hun vader als hun moeder. De voorganger is een voorzanger, geen prediker. Toch wel weer leerzaam allemaal.

Maf dat indertijd de joodse religie zo'n opvallende boven alles uit torenende synagoge mocht en de katholieken alleen onopvallende schuilkerken. Maar daar gaat het hier niet over. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten