Vrij

Op weg naar mijn uitstapje van de Week naar Vader & Zoon L. te Haarlem kuier ik door het prachtige park De Bolwerken, net als het Vondelpark in Amsterdam en de Singels in Utrecht aangelegd door de beroemde Zocher.

Hier aan de Schotersingel begon mijn arbeidzame leven. Rond 1992 was dat denk ik. Ik woonde in Bos&Lommer, ging met de trein, het oude stationnetje Sloterdijk-Haarlem, en elke ochtend en avond doorkruiste ik dit park. Op de vijver schaatsten we. Af en toe gingen we naar de kermis. Het was de eerste keer dat ik ervoer hoezeer een werkkring als familie kon voelen. Stichting TMW, heette die uitgeverij. 

(Op een dag verkochten ze ons aan uitgeverij De Tijdstroom, gevestigd in Rijnsweerd, in Utrecht Oost. Van een korte best romantische woonwerktrip moesten we allemaal ineens minimaal anderhalf uur reizen. Drie uur per dag was dat. Bus trein bus. It's the story of my life, realiseer ik me ineens. Toen ben ik rijles gaan nemen en kocht ik een auto. De Tijdstroom verkocht ons na enige tijd aan Elsevier en toen moesten we ineens naar Maarssen. Maar dit terzijde.)

Pas toen het voorbij was realiseerde ik me hoe bijzonder die werkplek aan dit park was. 

Zocher, wie is eigenlijk Zocher, vraag ik me ineens af. Heeft Zocher ook een voornaam en een gezicht? Zocher blijkt de naam van een fameus geslacht van tuinarchitecten, drie generaties op rij, uit Haarlem. Grootvader Jan David (1762-1817), vader Jan David jr. (1791-1870) en zoon Louis Paul (1820-1915). Zie http://onh.nl/nl-NL/verhaal/576/de-familie-zocher-voor-uw-park-en-tuinontwerpen.