Hannah

Hannah Arendt. Natuurlijk ken ik haar naam. Duits-Amerikaans-joods filosofe. Maar eigenlijk blijft mijn kennis daarbij. Reenske heeft een film over haar gekocht, van Margaretha von Trotta, met haar steractrice Barbara Sukowa als Arendt. Zullen we samen kijken?

Sommige recensies zijn enthousiast, andere helemaal niet. Zo noemen ze het een Hannah-Arendt-voor-beginners. Nou ja, in die categorie val ik wel.

De film zoomt in op het Eichmann proces in 1961 in Israël. Hannah Arendt reist daar naar af om er verslag van te doen. Zij ervaart Eichmann een bureaucratische klerk, iemand die alleen deed wat hem opgedragen werd. Die zich niet schuldig voelt aan wat er met de Joden gebeurde. Hij heeft geen jood gedood. Hij deed alleen wat hem opgedragen werd... Arendt, filosoof, beschrijft wat ze ervaart aan Eichmann, vooral zijn klerkerige middelmatigheid. Zij werpt de vraag op of er wellicht niet minder joden vermoord zouden zijn als de joodse leiders niet zo keurig meegaand waren geweest. En de hele joods-Amerikaanse wereld valt over haar heen.  

Her is vooral interessant om de historische figuur en haar onafhankelijke geest. Filmisch is het allemaal geen hoogstandje. Jaren vijftig intellectuelen rokend in discussie in de huiskamer of op faculteit. Arendt die veel knuffelt met haar echtgenoot. Maar wel interessant om gezien te hebben en over na te deken waarom Von Trotta voor een film over deze vrouw kiest. Zij vrrfilmt sindsde jaren tachtig levens van beroemde opstandige vrouwen, zeer uiteenlopende historische figuren als Rosa Luxemburg, de gezusters Ensslin, Hildegard von Bingen.