Tegeltjesdrama

Tussen alle bedrijven door - en dat zijn er al behoorlijk veel - lopen we regelrecht een tegeltjesdrama in. Ik heb niet eens zin om het allemaal te vertellen. Misschienheb ik er al wat over verteld. Dat we nieuwe tegeld gingen zoeken omdat Bobby de grijze badkamertegels die zo in de mode zijn zo lelijk vond dag we nieuwe gingen zoeken. Dat is nu een tijdje geleden toen kregen we een offerte van de aannemer waaruit bleek dat die hele badkamer wel 10.000 euro ging kosten en dat we per omgaande ja of nee moesten zeggen. Dat was in het Moselta. Het was een offerte met nauwelijks specificaties. Om er van af te zijn zei ik goed, maar toen we gingen nadenken, vonden we het toch wel,krankzinnig. Omdat als we de allersimpelste standaard sanitair en witte tegels zouden nemen het ons helemaal níets extra's zou kosten. 

Nou ja, enige mailtjes, telefoontjes, en bezoekjes aan tegelleveranciers verder, hebben we besloten badkamer en wc casco op te laten leveren en een externe badkamerbouwer in te schakelen. 

'Hoe gáát dat dan', vraag ik aan zo'n tegelleverancier. 'Als die tegels bij u in de showroom staan voor 60 euro per vierkante meter, wat rekent u dan de aannemer? Doet hij wat bij de prijs op of krijgt hij korting?' ' De aannemer krijgt korting,' zegt de tegelhandel. 'De consument krijgt de tegels voor de prijs die wij in de showroom communiceren. Dat is gewoon.'  Maar de aannemer (of liever: de tegelzetter van de aannemer) heeft de prijs van de door ons gekozen tegels meer dan verdubbeld. Maar ontkent dat.

Eind van het liedje is dat we het zelf gaan doen. Nu moeten we een installateur zoeken. En tegels en sanitair. En dat allemaal tussen de bedrijven door.