Fluïdum

We hebben het ook nog over onze transgender vriendinnen, die de afgelopen jaren officieel van vrouw man geworden zijn. We hebben er elk één. Zijn ze nu onze vrienden? We weten het niet zo goed. Hun hele leven  intrigeerden ze ons omdat ze zulk mannelijk soort vrouwen waren, butches, op wie we altijd een beetje of zelfs meer verliefd waren. Maar sinds ze de overstap naar man hebben gemaakt is de aantrekkingskracht over. O, heb jij dat ook? Ja dat heb ik ook. Waar zit 'm dat dan in? 

We hadden altijd ideeen over mannelijkheid en vrouwelijkheid. Voor ons waren dat niet twee polen, maar is er die een soort fluïdum van mannelijk naar vrouwelijk, wij zaten ergens in het midden van het spectrum tussen man en vrouw, en nu opeens hebben deze personen dat fluïdum verlaten en gekozen voor het standpunt 'man'. 

Leen aarzelt, eerlijk gezegd heeft zij mij nog nooit aan de mannelijke kant van dat fluïdum gesitueerd. Jawel zeg ik, maar je ziet het niet aan mij, in dat fluïdum ben ik dan weer ik een soort flikker! Met al die tooi. O! zegt ze dan peinzend, je hebt het wel eerder gezegd, maar nú snap ik het. Of ik het zelf snap?

Als ik voor het slapen gaan nog even verslag doe van mijn dag en van dit gesprek begrijpt Bobby er geen hol van. Hij vindt mij helemaal geen flikker. De kwestie speelt ook helemaal niet bij mij. Nu. Het is/was een issue in het rijke lesbische leven. Das war einmal.