Moeders

Bij de nieuwe Paagman in Den Haag koop ik de nieuwe roman van Maarten 't Hart Magdalena, over zijn moeder. Geweldige winkel, die nieuwe Paagman, Den Haag heeft ineens een hele literaire hoek in het centrum, met de nieuwe Van Stockum, deze nieuwe Paagman en de American Book Center. De winkels worden druk bezocht. 

Ik koop er twee boeken. Een ervan dus Maarten 't Hart. Vroeger kon ik hem niet lezen, met al die strenggereformeerde connotaties uit de jaren vijftig en zestig, en zijn anti-feminisme, maar nu vind ik hem erg leuk en prettig. Ik vind het bijzonder dat hij met zo enorm veel details en lichte spot kan verhalen over dat gereformeerde leed. Geen woede, geen haat. Nee, al die gekte gewoon K alle detail noteren. Bij hem ging het mis met het geloof omdat hij als leergierig jongetje de Bijbelverhalen over de Ark van Noach niet kon geloven. Dat kón niet: álle dieren van de wereld op een boot. Hij bestudeerde encyclopedieën en kwam uit op honderdduizenden diersoorten. Dan liep hij naar de haven van Maassluis en dan zag hij vee op boten ingeladen worden, en het kostte enige minuten per dier voor zo'n dier de loopplank op was. Hoe kon dat dan, dat inladen van al die dierensoorten op de ark? Dat moet járen geduurd hebben. Maar zijn twijfel kon hij niet kwijt bij zijn ouders of de dominee.

Zijn moeder was nogal dwingend van karakter, in haar rare straffe geloofsovertuiging en in haar overtuiging dat daar man zodra zij uit zicht was achter de mokkels aan ging. Die man mocht niets van haar. Althans dat schrijft de zoon, nu al over de zestig.

.