Ik heb toch zulke leuke neven en nichten. Door de gang der dingen zien we elkaar minder dan ik zou willen. Voor mij als kinderloze entiteit zijn ze toch een welkom venster op de next generation. De meesten zijn inmiddels dertigers met banen en huizen en auto's, net als wij vijftigers. Maar soms hebben zij er dan kindjes bij.
Er zijn mensen die in de vastentijd sommige zaken láten, zoals wijn, televisie, vlees, maar ook mensen die juist dingen gaan dóen die ze normaal niet doen. Dat is eigenlijk léuker.
Nu ik naar Schalkaar rijd denk ik: Nichtje! Nichtje woont tegenwoordig in Nijmegen, heeft daar een drukke baan en nieuwe verkering in Jeruzalem, dus die zie of spreek ik haast niet meer. Ik bel, want nee-heb-je, tenslotte. Nichtje is inderdaad niet thuis. Ze blijkt in de auto te zitten naar Bochum Duitsland, en dan naar Zwolle te gaan. Alsdof het niets is.
Dat biedt mogelijkheden. Schalkhaar vindt ze niet handig en zo spreken we ineens om 15 uur af in hartje Apeldoorn, alwaar we een half uurtje bijkleppen in een oergezellig Apeldoorns huiskamercafé 'Central Park' en ik kennismaak met haar nieuwe verkering uit Jeruzalem. Wat een leuke jongen. Uit Zwolle dus.
Nu ik toch in Apeldoorn ben kan ik ook wel even bij Nichtjes broer-en-vrouw langs, die onlangs van Amsterdam Wibautstraat naar Apeldoorn Noord zijn verhuisd. Om hen moverende redenen. Ze hebben een zoontje van anderhalf en een tweede baby is op komst. En dan zit ik ineens in hun nieuwe Apeldoornse huiskamer, we praten bij en eten van de Chinees. Van dit soort impulsiviteit en gezelligheid klaar ik bijzonder op. Dat moet ik goed onthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten