Zukra, mijn Russische vriendin die ik na die ene ontmoeting in het Rijksmuseum nooit meer gezien heb, appt ineens een plaatje. Waar gaat dit over? Ik kan er niets van maken. Verjaardag? Huwelijk?
Het is Vrouwendag, licht ze desgevraagd toe. Ze wenst me een fijne Vrouwendag. En dat terwijl ik met eindeloze spierpijn in bed onrustig lig te dromen van een zedenpolitie-achtervolging in Iran. Omdat ik niet Iraans genoeg gekleed ben.
In Rusland kreeg ze op vrouwendag altijd rozen, schrijft ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten