Armeens

M. zingt in allerlei koren. Vandaag treedt zij op in de Nicolaikerk waar zij meezingt in/aan het 'Armeens Oratorium' van een speciaal projectkoor. Het is ter herdenking van de start van de Armeense genocide in Turkije 100 jaar geleden, die van Turkije geen genocide mag heten.

Het is prachtig, Armeense muziek. De toonsoort, de ritmes, de harmonieën, het is heel anders dan hier. Verder heb ik er weinig tekst over. 

We zijn een beetje op het nippertje. Er is alleen nog plek ver achterin de kerk. Daardoor is de muziek ook letterlijk nogal ver weg. De programmaboekjes zijn ook op, dus ik kan de geest niet peppen met informatie over de componist, het koor, de solisten. Kortom: ik kan de neiging af en toe enorm weg te dommelen niet weerstaan. Het leven is ook wel eens té boeiend voor een mens.

De enige Armeense muziek die ik tot nu toe kende heb is prachtige dromerige fluitmuziek van Djivan Kasparian.