IJlander

Dit jaar geen Paasontbijt voor deze en gene. Ik ga lekker in bed en op de bank lezen en wel in Vergeef ons onze zwakheid van Gijs IJlander. Ik heb het boek gedownload via de digitale bibliotheek. Deze auteur van 1947 heeft al 14 boeken geschreven en ook literaire prijzen gewonnen, maar ik heb nog nooit van hem gehoord. Dat is zo leuk aan de bibliotheek, dat je er zonder dat het je extra geld kost nieuwe ontdekkingen kunt doen. Bij de Digitale bibliotheek kun je per 3 weken 10 boeken lenen. Die verdwijnen na drie weken vanzelf weer van je computer, iPad of telefoon. En dan kun je weer nieuwe 'lenen'. 

Veel uitgeverijen zijn nogal tegen op die digitale boeken via de bibliotheek, omdat ze vrezen dat zo hun business instort, maar sommige vinden het toch ook interessant om uit te proberen. Die zetten er ook nieuwe titels in. Zo ook uitgeverij Cossee, wier boeken altijd de moeite van het proberen waard zijn. Zo ook deze. Ik heb al enige mensen die niet zo van het digitale lezen tot de digitale bieb bekeerd.

Dit Vergeef ons onze zwakheid vertelt hetverhaal  van een verpleeghuisarts die een oude man helpt bij zijn levenseinde, met medeweten van zijn collega's en directie, en nu aangeklaagd wordt door 's mans in de USA wonende dochter. De colllega's en directie trekken zich terug, uit angst voor hun reputantie. 

De arts wordt tijdelijk op non actief gesteld en vertrekt een paar weken naar Schotland, naar een klein eiland op de Hebriden, waar hij een huis heeft. Het is er niet bepaald behaaglijk. Er is een walvis aangespoeld, waar de bewoners in eerste instantie van opwinding omheen lopen te kraaien, maar het plezier neemt al snel af als het gevaarte in ontbinding raakt en alles op het eiland vergeven raakt van een doordringende lijkgeur. Dan is er een hond die zich bij hem voegt, maar die hond is volgens de buurman een lammerendoder, en die wil de hond doodschieten. 

  

Het is spannend om te lezen, je verwacht een groot disaster, uit welke hoek/verhaallijn dan ook, maar die blijft uit, tenzij die voortdurende  gevoel van opgejaagdheid op zich al het disaster is.