Vandaag gaan we pas om 14 uur beginnen met verven, de ochtend heb ik aan mijzelf. Ik heb hoofdpijn, het liefst zou ik vluchten. Wég. Maar het trappenhuis moet nog en de slaapkamerkastjes. In de agenda staat: zaterdagmiddag Hans, zondagmiddag Will, maandagmiddag Hani501 en Nol. Dat wordt meters maken. Niets liever dan dan het af is. Dan moet je dóór. Kiezen op elkaar.
Eerst maar naar mooie muziek luisteren in mijn kapelletje. En een paracetamol.
Wanneer ik lampje en wierook aansteek ontwaar ik op het stoffige altaartje iets wat er niet hoort. Huh? Een doos Duitse paasbonbons! Dat was het cadeautje van Zus4 die hier weken geleden alweer een nachtje verbleef. Voor 't aangenaam verpozen. Ik was ze kwijt, maar had ze ook niet gezocht, vanwege de calorieën.
Het tijdsbesef is wel héél onwerkelijk dezer dagen. Elke gebeurtenisje voelt heel intens, maar vervliegt even zo snel. Als iets op vrijdagavond gebeurt dan voelt dat de zondag erop alweer als weken geleden. Hoe lang geleden is het al niet dat het Pasen was. Hoe lang geleden was ik in het kapelletje? Ik moest het Ora et Labora ook maar op het nieuwe huis gaan toepassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten