Bye bye

De Alliantie zat vijf jaar geleden in een grote Oostblokflat aan de James Wattstraat, vlak bij het Amstel Station, nu zitten ze gedownsized in een kantoor in de Watergraafsmeer, boven de AH waar ik regelmatig kwam als ik het filiaal op de Molukkenstraat niet aan kon. 

Na het werk rijd ik er naar toe om eindelijk mijn sleutels in te leveren. Het gaat even knullig als tot nu toe alles. De dames achter de servicebalie zijn geheel involved met een vraagstuk op hun computer en kijken niet op of om. Wel zie ik op hun desk een geeltje liggen met mijn adres erop. De kwestie is aangekondigd. Mooi. Gewoon blijven staan tot ik de sleutels kwijt ben en een formulier ter bevestiging.

Ik lever zeven huissleutels in, vier sleutels van het postvakje en een van de meterkast. En ik geef de standen van gas licht en water door. Dat was het dan. Einde Zeeburgerdijk. Amsterdam. Zal ik nog even bij Buurman langs? Of bij Buurvrouw? Of bij Will? Maar eigenlijk wil ik weer naar huis. En dat huis is nu in Utrecht. 

Bobby is ook nog druk in zijn oude huis. Wat is dat een reinigend werk, letterlijk en figuurlijk. Morgen komt er nog iemand voor zijn wasmachine en dan gaat ook hij de sleutel inleveren. Bye bye vorig leven. No way back. Happily ever after.