donderdag 30 juli 2015

Ecokathedraal

Ik was dus in de 'ecokathedraal' van Mildam, dat is een woord voor een plek waar mens, plant en dier samenwerken. Het voormalig weiland is zonder machines bewerkt, de stenen zijn gestapeld, niet gemetseld, zodat dieren en planten de tussenruimtes kunnen gebruiken. Er is zonder plan gewerkt, dus geen tekeningen vooraf hoe het gebied zich zal ontwikkelen.  

Deze ecokathedraal te Mildam is de eerste in zijn soort, en al in ontwikkeling sinds 1965. Bedenker en uitvoerder was bouwkundige, landschapsarchitect en filosoof Louis Le Roy (1924-2012) die er honderden vrachtwagens met klinkers, tegels en trottoirbanden heeft geordend tot een complex bouwwerk, waarin de natuur een groot aandeel heeft.

Als je over het terrein loopt ervaar je wat Le Roy bedoelde met dit vrije ecologische project. Je zoekt je weg over kronkelende paden, klimt naar boven tussen struiken en bomen door, en kijkt uit over het gebied vanaf een half afgebouwde vestingmuur of toren: tientallen insecten en vogels vliegen weg, en van alle kanten hoor je spechten roffelen. Het blijkt een echte natuurervaring met historische referenties. De bouwsels van Le Roy maken de indruk of ze er al eeuwenlang zo bij staan, doen denken aan de overblijfselen van Inca-steden in het Peruaanse hooggebergte, waar oude Inca-paden naartoe leidden.

De ecokathedraal in Mildam heet geen attractie, maar een werkplaats. Na LemRoys dood is zijn werk  voortgezet door een groepje mensen. De ecokathedraal is een project zonder einde, het is geen attractie, er zijn geen parkeerplaatsen of toiletten. Maar bezoekers zijn welkom om een kijkje te nemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten