Zullen we vandaag een stiltedag doen, vraag ik aan Bobby, die het zo naar zijn zin heeft dat hij de hele dag stemmetjes doet. Ik moet wel lachen steeds, maar ik wil ook een beetje in mij eentje naar de bloemetjes en de koeien en de schapen en het wuivende graan kijken. Het is verpletterend heerlijk en prachtig hier. En de zon schijnt nog steeds, Vinnie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten