Het is te laat om te bloggen, ik ben veel te moe, maar wat een mooie avond met Joan Armatrading in Paradiso Amsterdam. Zo'n icoon van de jaren zeventig en tachtig. Zo'n eigen geluid. 'n Zaal vol levendige vijftigers en zestigers. Ze heeft voor het eerst van haar leven geen band mee, maar een one woman-show. Ze is een bijzondere combinatie van kracht en gevoeligheid. De kracht zit in haar stem, haar gitaarspel. Het geluid is heel herkenbaar, ook al heb je haar decennia niet gehoord. Ze vertelt geestig. Ze laat in een slideshow vele mooie foto's uit haar carrière zien met celebraties als Elton Johb, Paul McCartney en Nelson Mandela. Ze past in geen vakje, dat vond en vind ik mooi aan haar. Hoe zou het zijn, zo in je eentje zonder band?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten