Enkellaarsjes

Mijn nette oranjebruine enkellaarsjes zijn helemaal stuk. De zool is los, de stiksels vergaan. Ik moet nodig nieuwe schoenen. Ik heb alleen nog geen lievelingsschoenenwinkel in Utrecht. In Amsterdam was dat Taft, in de Kalverstraat, die vorig jaar failliet ging maar onlangs weer geopend is. In Frankfurt had ik nog héle leuke enkellaarsje gezien, maar die kostten € 195 en dat vind ik wat veel voor een impulsaankoop. Nu loop ik steeds op mijn ANWB-wandelschoenen. Dat loopt lekker en je denkt: who cares, maar toch. 

Dus vandaag ná het werk snel de binnenstad in. Er zijn daar heel veel schoenenwinkels: Van Haren, Sacha, ShoeLine, Boissevain, Timberland, Invito, Tamaris... Maar de schoenen zijn niet fleurig, niet geestig. Maar je moet toch wat? Dit is al de derde tevergeefse enkellaarsjestocht.

Om tien voor zes kies ik déze bij de winkel Tamaris. Ze zitten lekker, ik sta er mooi rechtop op, 'Die oude laarsjes van u, waren die van Ziengs?' vraagt de verkoopster. Dat klopt, ik kocht ze twee jaar geleden in de uitverkoop te Heerenveen.  'Die heb ik ook. Vroeger werkte ik bij Ziengs. Lekker zitten die hè? Nee, die zijn inderdaad niet meer op te lappen. Utrecht heeft geen Ziengs. Ziengs zit in provincieplaatsen, de dichtsbijzijnde filialen zijn Zeist en Amersfoort.' En in Emmen, denk ik. Dit in het kader van jij-weet-ook-elk-verhaal-naar-Emmen-te-leiden. Het zijn goede laarsjes, voor mijn doen elegant smal, kleur 'navy', maar niet opwindend. Ik vind ze echt iets voor Zus4.

Daarna schiet ik om één minuut voor zes nog de Invito binnen. Die had ik nog niet gehad. Daar hebben ze wel slangenleren enkellaarjes. Nepleer. Bijna koop ik die ook. Nee nee nee!