We hebben bedacht dat we dit jaar een rustige Eerste Kerstdag thuis doen. Zonder mensen, zonder gedoe. Dat je niks hoeft. Bobby vult deze nikddag op zijn geheel eigen wijze in: voornamelijk slapend. Natuurlijk gun ik hem dat, maar zelf vind het wel een beetje saai. Het druilt enorm. Binnen en buiten. Je reinste Kerstdruil. Ik bel Marg, of ze het Kerstdiner wel leuk had gevonden. Ja dat vond ze. Héél! O, gelukkig.
Mijn bovenkamer brengt uitkomst. Die is wel een van de grootste vreugded van dit jaar. De vriendinnen noemen het mijn 'meisjeskamer'. Op de iPhone zoek ik orthodoxe kerstmuziek en op de iPad een icoon met het Kindeke Jezus. Dan kan mijn kerstmiddag niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten