Het is denk ik alweer anderhalf jaar geleden dat ik voor het Rijksmuseum mijn Russische vriendin Zukhra opdeed. Nou ja, Russisch... Uit de Kaukasus. Ik heb haar nooit meer gezien, het moet er nodig van komen, maar op hoogtijdagen stuurt ze me berichtjes: op internationale Vrouwendag en met Kerst. Het berichtje komt van een onbekend nummer dat met 007 begint. Blijkbaar is ze nu in Rusland. Bij het berichtje staat deze foto. Wat een prachtige meiden, app ik terug. Wie zijn dat? Mijn niechjes, schrijft ze terug. Het tantedom is toch wel een universele vreugde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten