Wat moet je als je ineens invalide op bed ligt? De verjaardagsvisite heeft allemaal goede raad. Eerst komen ze een voor een boven op ziekenbezoek, met veel lieve aandacht en ongevraagd advies. Pijnstillen en spier-ontspannen met ibuprofen en oxazepan, spier-ontspannen met geleitjes, spier oprekken, niet compenseren met foute andere houdingen, blijven bewegen. Hoe goedbedoeld ook: dat is tamelijk onverdragelijk en dus ga ik maar naar beneden, tussen Bobby's vrienden staan, die inmiddels ook mijn vrienden zijn.
De (r)entree die ik maak is onbedoeld prachtig, al zeg ik het zelf. Langzaam stap voor stap schuifel ik de trap af de woonkamer in, en de familie & vrienden roepen: 'Daar is ze, daar is ze!' En de jarige Bobby staat daar te stralen. Het is haast een ouderwetse bruidsscene: de bruid die in haar adembenemende trouwjapon naar beneden schrijdt. Zonder dan die adembenemende trouwjapon.
Een uurtje gaat dat wel, en dan weer naar bed. Daarna kijk ik op NLziet de film 'Kenau'. Over het beleg van Haarlem. Wat was het donker in 1572. Dat is op een iPad niet altijd even goed te zien. Maar verder een mooie film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten