donderdag 3 maart 2016

Bron van eeuwige vreugde


Nieuwe aflevering  in de reeks apparatenstress. Collega W.'s iPhone is kapot en hij heeft de baas om een nieuwe gevraagd. Omdat de vorige nieuwe baas ons een sim-only abonnement had geboden dacht ik dat een nieuwe iPhone er niet meer inzat en dat ik die zelf zou moeten kopen. Dat is geloof ik meer dan 600 euro. Hoe dat precies zit met de toestellen en de abonnementen weet ik niet, omdat ik mijn phone altijd van de baas heb gehad. Ik herinner me nog wel dat een half jaar geleden Hani501 een nieuwe iPhone6 kocht - voor de volle mep, buiten haar abonnement om - en bijna barstte van pure vreugde.

Wat zou die vreugde zijn? De kwaliteit van de camera? Mijn iPhone4 voldoet nog uitstekend. Dus het is geen vraagstuk voor mij. Sterker nog: ik ben er nogal op tegen, tegen al dat vervangen van goedwerkende apparaten.

Maar omdat W. Ineens een nieuwe krijgt (de nieuwe nieuwe baas vindt het extra bedrag voor een abonnement mét toestel verwaarloosbaar) mag ik ook een nieuwe. Iedereen jaloers. Want ook de ICT-ers bij ons hebben geen iPhone 6s. Dan zeg je toch geen nee. Maar heb niet echt veel verstand van de dingen. Als het werkt dan werkt het, maar als het niet werkt...

Vandaag ligt er dus een iPhone6s op mijn bureau, wordt mijn oude telefoon van de provider afgekoppeld en dat is dat. En dan? Niks werkt meer. Help! Ik ben alles kwijt. Ik heb er niet eens om gevraagd. Hij weigert van alles. De enige troost is dat ik me van de vorige keren herinner dat dit gebeurde weet ik nog dat het een hele avond duurde en veel nekpijn, maar dan is het over en ben je dat vergeten. Ik ga nu eerst verder, tot het klaar is.

PS: Even naar de prijzen gekeken: een iPhone 6 kost nu ca 230 euro. Er is al weer een iPhone 7 die zo duur is.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten