Les Innocentes.

Laat ik weer eens naar de film gaan. Ik kom terecht in filmtheater  't Hoogt bij een bijzonder indrukwekkende twee uur durende film: 'Les Innocentes', een Pool-Frans drama van de Luxemburgse regisseuse Anne Fontaine (die ook Coco Avant Chanel maakte) over een jonge Franse Rode Kruis-arts Mathilde die in december 1945 in Polen werkte. Het artsenteam behandelt er gehavende Fransen die in concentratiekampen hebben gezeten.

Mathilde wordt echter een andere wereld in getrokken wanneer een lokale non om haar hulp vraagt: dat van een klooster vol zwangere nonnen. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal: in een klooster in de bossen bij Warschau zag aan het eind van WOII een groep nonnen hun leven verstoord worden met de inval van een groep Russische soldaten. Volgens een verslag van Rode Kruis-dokter Madeleine Pauliac werden vijfentwintig vrouwen verkracht, sommigen zelfs veertig keer achter elkaar. Uiteindelijk werden twintig nonnen vermoord en bleven er vijf zwanger achter.

Vanwege de schande die het zou brengen mocht het ooit uitkomen, mag er geen Poolse dokter komen helpen. Mathilde moet haar mond houden over wat ze heeft gezien. Mathilde helpt in het geheim zo goed als ze kan bij bevallingen en geslachtsziektes. Geen gemakkelijke opgave, want de nonnen spreken Pools en willen zich ondanks wat ze hebben meegemaakt vast blijven houden aan het celibaat. Zelfs aangeraakt worden is verschrikkelijk voor ze. En na de geboortes is de hel nog niet voorbij, want wat moet er met de baby’s gebeuren? Het is heel heel indrukwekkend. En ook nog een soort happy end. Ga maar kijken.