Prachtig boek gelezen: Academy Street van de Ierse schrijfster Mary Costello. Cas stuurde het me toe. Het beschrijft het leven van een Iers meisje Tess, dat al vroeg haar moeder verliest en daarna in een door een zwijgende vader gekweld gezin opgroeit. Diverse kinderen vertrekken naar de USA, zo ook Tess, die er verpleegster wordt. Het is de beschrijving van wat een eenvoudig leven heet, een alleenstaande moeder en haar naaste omgeving: een zorgzame buurvrouw, een paar familieleden, met wie het contact afneemt, de zoon die zijn eigen leven gaat leiden... De hunkering naar liefde en contact. Het antwoord dat deels gevonden wordt in de ontdekking van literatuur.
Wat raakt? Het leven gaat zoals het gaat. Er is vreugde en verdriet, er is eenzaamheid en verbondenheid, er is verlangen, soms even vervulling van het verlangen, er is het dagelijks ritme van het leven en de tijd die doortikt. En deze Mary Costello weet het prachtig te raken. In een interview lees ik dat de hoofdpersoon Tess gemodelleerd is naar een tante, de zus van haar moeder, die in de jaren zestig naar New York vertrok en aan het win van haar leven terugkeerde naar Galway in West-Ierland.
Dit boek wordt wel vergeleken met de roman Stoner van John Williams, ook zo'n adembenemende beschrijving van een onopvallend leven. Dat leven leiden we bijna allemaal, denk ik dan.
De prachtige afbeelding op het omslag is van de New Yorkse kunstenaar Anthony Butera. Hij schildert al 30 jaar stadstaferelen uit New York. Ik zat het boek te lezen in de zon in mijn voortuintje - een tafereel dat doet denken aan dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten