Bobby wil wel koken omdat ik het zo druk heb. Ik probeer hem nog een keer uit te leggen hoe het WeightWatchers-systeem werkt, want hij snapt het niet zo goed. Dat is nogal onbegrijpelijk en hem dus niet euvel te duiden.
Ik rammel om zes uur al van de honger en moet ik eigenlijk op dat moment de avondmaaltijd, maar omdat we pas om half acht terug zijn van de Maarsseveense Plassen zal het eten niet voor half negen klaar zijn. 'Dan neem je toch gewoon even een boterham met kaas,' zegt hij. 'Een boterham met kaas, dat is 5 punten!' roep ik verontwaardigd. 'Dat kán niet. Dan kan ik geen avondeten meer.' Maar ik doe het toch maar, want ik trek het niet.
Met argusogen check ik daarna wat hij kookt en voer ik alle ingrediënten in de app in. Blikje tonijn, blikje ansjovis, drie eieren, olijven, twee aardappelen... De eieren hebben relatief veel punten en de aardappelen ook, maar de vis en de olijven vallen mee. Er blijven zelfs drie punten over voor een glaasje wijn, dat ik tevreden nuttig.
Tot ik vaststel dat er best wat olijfolie door de salade zit. 'Ja inderdaad', zegt hij stralend, 'Heel speciale olijfolie. Acht eetlepels. Lekker hè?' Ik denk dat hij mij pest. Maar nee, het is echt waar. Zuchtend voeg ik het aan mijn WW-dagboek toe: 4 eetlepels olijfolie. 'Dat is 16 punten! Nu ben ik 16 punten over mijn dagrantsoen heen!' Nee, rond de maaltijd is mijn conversatie even niet zo boeiend.
Helemaal sip. Doe ik zó mijn best. Dan wil je ook wel het resultaat van dagelijks enige onzen kwijt. Maar met extra boterhammen kaas en 8 eetlepels olijfolie lukt dat niet. 'Saboteer je mij?' vraag ik. Hij zegt van niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten