Zachtheid

Dat ik ervan houd om zondagsochtens naar een H. Mis of desnoods een andere kerkdienst te gaan is duidelijk, maar waar is nog steeds de vraag. Ik voel me wel betrokken bij de katholieke Jacobuskerk op het Prins Bernhardplein, maar die is een aflopende zaak en hun strijd is geloof ik de mijne niet. Er is geen H. Mis meer. 

De Oranjekapel op de Amsterdamsestraatweg kondigt op Facebook deze zomer een reeks lezingen/preken van vrouwelijke theologen aan en vandaag is dat Janneke Stegeman, vorig jaar Theoloog van het Jaar. Zij beginnen al om 10 uur, dat is een beetje tricky. Vanwege het lange nachtelijke vuur en het rennen van Daphne Schipper rond 03 uur word ik pas om 9.32 uur wakker. Maar het lukt. 

Janneke Stegeman is - zo lees ik ergens - enigszins omstreden als theoloog omdat ze nogal graag de confrontatie zoekt en ze onverholen opkomt voor het lot van de Palestijnen. 

Ook al zijn ze in de Oranjekapel (PKN) heel erg zoekende naar nieuwe vormen en inhoud, en lijken het allemaal heel erg vooruitstrevende bijzonder aardige mensen, toch vind ik het er nog steeds protestants, beetje stijfjes, tekstgericht, bijbelverhalen. Ik mis de Amsterdamse kerk De Duif van Diana best. Het openingslied van Huib Oosterhuis  is mooi en gaat over het zoeken naar zachtheid. Wat kan ik erop tegen hebben? Het is oud zeer. De organist studeert het lied mooi met ons in.

De dominee reflecteert in haar naar eigen zeggen ongebruikelijke preek/lezing op oude regels uit het Oude Testament als dat mannen die niet in vrouwenkleren mogen en vrouwen die niet in mannenkleren mogen en meer zulks. Zij doet dat goed en mooi en binnen hun denksystemen vast interessant. Maar Why? Zijn dit geen theologische herhalingen waar je eens mee op mag houden? Is dit waar de mensen voor komen? Komen mensen niet voor rust, troost, ruimte, schoonheid,?saamhorigheid, bezinning. Met de vraag hoe zich te verhouden met de wereldvraagstukken. En de eigen innerlijke woelingen en stormen. Waarom kan het daar niet over gaan? Waarom geen kunst als uitgangspunt? En toch ga ik er heen.

Dominee Janneke heeft een strakke kokerij en veel te hoge hakken aan. De laatste doet ze halverwege uit.