Popkoor

Jongste Nichtje speelt piano in het combo van het Popkoor Zuilen en dat treedt op bij het jaarlijkse ZON-Festival bij het Vorstelijk Complex hier te Zuilen. Ik heb wel eens laten vallen dat ik misschien op dat koor wilde, maar nog nooit de daad bij het woord gevoegd. Tenslotte heb ik op dinsdagavond ook die buurttuin en men kan niet alles. 

Wat vónd je, vraagt ze. Kom je er nu ook bij? Ik moet zeggen dat het me erg meegevallen was. Op grond van hun website en filmpjes had de indruk zich opgedrongen dat het allemaal heel overdreven enthousiaste expressieve middelbare dames waren, voor wie het koor hun lust en hun hele leven is, met weekenden samen weg en veel optreden in bejaardenhuizen. 

'Hoezo zijn ze middelbaar?' zegt Bobby, die het koor erg leuk vindt. 'Ze zijn allemaal gewoon onze leeftijd'. 'Dat ís toch middelbaar,' zeg ik. 'Misschien zijn we er zelfs al overheen!' 

'Ze bewegen me een beetje te veel', zeg ik tegen Jongste Nichtje, 'ik werd er een beetje zeeziek van.' Nichtje vindt een koor dat beweegt juist goed, maar dan moeten ze haars inziens wel allemaal gelijk bewegen en niet ongelijk alle kanten op. Maar ze vindt me inmiddels wel een smoesjeszoeker. Ik moet er gewoon bij gaan!